divine tales

  ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ, ਸੰਸਾਰ ਤੇ ਆਦਿ ਤੋਂ (ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ) ਲੈ ਕੇ ਦੋ ਚੱਕਰ, ਦੋ ਡੋਰਾਂ ਨਾਲੋ ਨਾਲ ਚੱਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਦੀ, ਦੂਸਰੀ ਨਿਰੰਕਾਰ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਚਾਰੇ ਜੁਗਾਂ ਦਾ ਚੱਕਰ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਾਹਿਬ ਫੁਰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ- ਹਰ ਜੁਗ ਵਿੱਚ ਨਿਰੰਕਾਰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਸਰੂਪ ਧਾਰ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਜੀ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਫੁਰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ- ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੋਈ॥ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ, ਅੰਗ 230 ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸਤਿਗੁਰ ਧਰੇ ਅਵਤਾਰੀ॥ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ ਚਾਰੇ ਜੁਗਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਹਿਬ 'ਸਤਿਗੁਰ' ਦਾ ਸਰੂਪ ਧਾਰ ਕੇ ਆਪ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਫੁਰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਦ ਵੀ ਧਰਮ ਦੀ ਹਾਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਧਰਮ ਕੀ ਹੈ?  ਧਰਮ ਉਹ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਹੈ, ਉਹ ਰੱਬ ਦਾ ਦੱਸਿਆ ਹੋਇਆ ਰਸਤਾ, ਮਾਰਗ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਆਪ ਆ ਕੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਹੜੀ ਇਹ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਡੋਰ ਚੱਲ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਇਹ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਾ ਚੱਕਰ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਪ ਹੀ ਆ ਕੇ ਹਰ ਜੁਗ ਦੇ ਵਿੱਚ... ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਨੀਤ ਨਵਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਾਤਾਰੁ॥ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ, ਅੰਗ-660 ...ਨਵੇਂ ਤੋਂ ਨਵੇਂ ਰੰਗ ਭਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਧਰਮ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਨਵੇਂ ਨਵੇਂ ਰੰਗ ਭਰਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦਾਤਾ ਬਖਸ਼ ਲੈ ।  ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਬਖਸ਼ ਲੈ ॥ (Nanak Leela, Part 2)

  इस संसार में आदिकाल से ही दो चक्र, दो डोर एक साथ चल रहे हैं।  एक काल का, दूसरा निराकार के प्रकाश का। इस समय काल में ही चारों युगों का चक्र चल रहा है। साहिब फरमाते हैं - हर युग में निरंकार सतिगुरु का स्वरुप धारण कर के अवतरित होता है।  साहिब श्री गुरु अमरदास  जी सच्चे पातशाह फरमाते हैं - गुरु दाता जुग चारे होई ॥ श्री गुरु ग्रंथ साहिब, अंग 230 जुगि जुगि सतिगुर धरे अवतारी ॥ भाई गुरदास जी  चारों युगों में साहिब सतिगुरु के स्वरूप में आते हैं। भगवान कृष्ण फरमाते हैं कि जब-जब धर्म की हानि होती है, हम स्वयं आते हैं। धर्म क्या है?  धर्म वह प्रकाश है, ईश्वर द्वारा दिखाया गया वह मार्ग है, जिस मार्ग को वह स्वयं आकर प्रकाशित करता है और यह जो प्रकाश की डोर चल रही है, जो इस प्रकाश का चक्र चल रहा है, उसमें वह हर युग में स्वयं आकर ... साहिबु मेरा नीत नवा सदा सदा दातारु॥ श्री गुरु ग्रंथ साहिब, अंग 660 ...नए से नए रंग भरता है, लेकिन धर्म के प्रकाश में यह नए रंग भरता है। गुरु नानक दाता बख़्श लै, बाबा नानक बख़्श लै। (Nanak Leela, Part 2)

यह जो प्रेम है साहिब के प्रति, इस अमृत बाणी के प्रति, गुरु तेग बहादुर साहिब के प्रति, गुरु नानक पातशाह के प्रति, यह प्रेम अहंकार से मुक्त कर देता है, माया से मुक्त कर देता है।  साध संगत जी, गुरु के प्रेम में, गुरु के आशीर्वाद में इतनी शक्ति है। बाबा नंद सिंह साहिब ने बहुत ही चतुराई से एक रहस्य, एक युक्ति समझाते हुए फ़रमाया - ...इस संसार में रहते हुए, चूँकि हर चीज़ ने एक पल में पराया हो जाना है, कोई भी चीज़ अंततः सहायक नहीं है, साथी नहीं है। इसलिए उन्होंने फ़रमाया - इस संसार में मनुष्य किसी भी चीज को अपना ना समझे। जैसे यह 'मैं-मेरा' (का भाव) है, यदि यह 'मैं' है तो यमराज का दंड सिर पर खड़ा है, लेकिन अगर 'मैं-मेरी' नहीं है, यदि वह इसे अपना नहीं मानता, यदि वह हर चीज को गुरु का आशीर्वाद मानता है, तो बाबा नंद सिंह साहिब ने फ़रमाया कि यह हिसाब में नहीं है, यह किसी खाते में नहीं है। उसे याद रखने का ... क्योंकि जीना झूठ है और मरना सच है, मौत को हमेशा याद रखें।  ऐसा करने से कोई भी श्वास कभी बर्बाद नहीं हो सकता। जब श्वासों की कीमत आंकी जाती है, तब पता चलता है कि सबसे कीमती ची...

  ਇਹ ਜਿਹੜਾ ਪਿਆਰ ਹੈ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ, ਇਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਨਾਲ, ਗੁਰੂ ਤੇਗ਼ ਬਹਾਦਰ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ, ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਇਹ ਹਉਂਮੈਂ' ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਮਾਇਆ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਜੀ ਗੁਰੂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਗੁਰੂ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤਾਕਤ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਬੜੇ ਤਰੀਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰਹਸ, ਇੱਕ ਜੁਗਤੀ ਦੱਸੀ, ਫੁਰਮਾਇਆ- ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਇਕ ਚੀਜ਼ ਨੇ ਛਿੰਨ ਵਿੱਚ ਪਰਾਏ ਹੋ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਵੀ ਅੰਤੇ ਸਹਾਈ ਨਹੀਂ, ਸੰਗੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫੁਰਮਾਇਆ- ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਨੀ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਨਾ ਸਮਝੇ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਮੈਂ' ਮੇਰੀ ਹੈ, ਜੇ ਮੈਂ' ਹੈ ਤਾਂ ਜਮ ਦਾ ਡੰਡ ਸਿਰ ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਹੈ ਪਰ ਜੇ ਮੈਂ' ਮੇਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੇ ਆਪਣੀ ਸਮਝਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜੇ ਸਭ ਕੁਝ ਗੁਰੂ ਦਾ ਬਖਸ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਫੁਰਮਾਉਂਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਇਹ ਹਿਸਾਬ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਸੇ ਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਫੁਰਮਾਇਆ- ਉਸਨੂੰ ਚੇਤੇ ਰੱਖਣ ਦਾ ... ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਜੀਉਂਣਾ ਝੂਠ ਹੈ ਤੇ 'ਮਰਨਾ' ਸੱਚ ਹੈ ਮੌਤ ਨੂੰ ਸਦਾ ਚੇਤੇ ਰੱਖੇ। ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਕਦੀ ਕੋਈ ਸੁਆਸ ਬਿਰਥਾ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਜਿਸ ਵਕਤ ਸੁਆਸਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਵੇਲੇ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਅਨਮੋਲ ਚੀਜ਼ ਇ...

Baba Nand Singh Ji Maharaj  once narrated the following Holy incident: Bhai Goinda (Kotha Ji), a devoted sikh is sitting in a jungle under a tree in deep meditation. In a state of true devotion he has altogether forgotten count of days, months and years. He has forgotten himself. Love-smitten, he meditates only on his beloved Satguru and nothing else. He is totally lost in Guru consciousness. His Yearning and Vyakulta has reached a point that the All-Loving, All-Merciful, All-Knowing Satguru can hold Himself no longer. He commands His horse to be brought forthwith. Riding the horse accompanied by many sikhs, Guru Hargobind Sahib rushes to the holy spot where His beloved sikh is keenly awaiting just a glimpse of the Divine Nanak since last many years. Guru Hargobind Sahib commands the loving devotee to satisfy his burning aspiration for which he had spent years after years in earnest waiting and meditation. With the command of the Holy Satguru, the blind Goinda was granted eyesigh...

शहादत का महान दात ईश्वर के कुछ चुनिंदा प्रिय बच्चों को ही प्राप्त होती है। ईश्वर ने अपने प्रिय पुत्र ईसा मसीह को सूली पर चढ़ाने के लिए कहा। ईश्वर ने अपने प्रिय पुत्रों श्री गुरु अर्जन देव जी और श्री गुरु तेग बहादुर साहिब जी को शहादत स्वीकार करने के लिए कहा। श्री गुरु तेग बहादुर जी ने अपने सबसे प्रिय सिक्खों को शहादत की इस बख्शिश के लिए चुना था। भाई मति दास जी को दो टुकड़ों में चीर दिया गया, भाई सती दास जी को जिंदा जला दिया गया और भाई दयाला जी को उबलते हुए देग में उबाला गया। श्री गुरु गोबिंद सिंह साहिब जी ने अपने प्रिय सिक्खों और साहिबजादों को पवित्र मृत्यु को स्वीकार करने के लिए चुना और उन्हें इस दात से सम्मानित किया था। वह भाग्यशाली हस्ती जिसने गुरु की कृपा से दोनों बख़्शिशों का स्वाद चख लिया हो, (पहला स्वाद प्राप्ति का तथा दूसरा जाम-ए-शहादत का) वह दावे के साथ कह सकता है कि गुरु द्वारा बख्शा गया शहादत का फल प्राप्ति से कहीं अधिक स्वादिष्ट है। बाबा नरिंदर सिंह जी  भगवान श्री राम चन्द्र जी, माता सीता जी, लक्ष्मण जी, महात्मा बुद्ध, महावीर, प्रभु ईसा, हजरत मुहम्मद साहब और उनके दोहते हस...

ਸ਼ਹੀਦੀ ਦੀ ਮਹਾਨ ਦਾਤ ਰੱਬ ਦੇ ਕੁਝ ਚੋਣਵੇਂ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ਰੱਬ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਪੁੱਤਰ ਈਸਾ ਜੀ ਨੂੰ ਸੂਲੀ ਚੜ੍ਹਣ ਲਈ ਕਿਹਾ । ਰੱਬ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੂੰ ਸ਼ਹਾਦਤ ਅੰਗੀਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ । ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਤਿ ਪਿਆਰੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦੀ ਇਸ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਸੀ । ਭਾਈ ਮਤੀ ਦਾਸ ਜੀ ਨੂੰ ਦੋ ਫਾੜ  ਚੀਰਿਆ ਗਿਆ, ਭਾਈ ਸਤੀ ਦਾਸ ਜੀ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਸਾੜਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਭਾਈ ਦਿਆਲਾ ਜੀ ਨੂੰ ਉਬਲਦੀ ਦੇਗ ਵਿੱਚ ਉਬਾਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ । ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਸਿੱਖਾਂ ਅਤੇ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਮੌਤ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰਨ ਲਈ ਚੁਣ ਕੇ ਇਸ ਦਾਤ ਨਾਲ ਵਡਿਆਇਆ ਸੀ । ਉਹ ਵੱਡਭਾਗੀ ਹਸਤੀ ਜਿਸ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਨਾਲ ਦੋਹਾਂ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਚੱਖ ਲਿਆ ਹੋਵੇ, (ਪਹਿਲਾ ਸਵਾਦ ਪ੍ਰਾਪਤਗੀ ਦਾ ਤੇ ਦੂਜਾ ਜਾਮੇ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦਾ) ਦਾਅਵੇ ਨਾਲ ਐਲਾਨੀਆ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰੂ ਦਾ ਬਖਸ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦਾ ਜਾਮ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਵਾਦਲਾ ਹੈ।   ਬਾਬਾ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਭਗਵਾਨ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਚੰਦਰ ਜੀ, ਮਾਤਾ ਸੀਤਾ ਜੀ, ਲਛਮਣ ਜੀ, ਮਹਾਤਮਾਂ ਬੁੱਧ, ਮਹਾਂਵੀਰ, ਭਗਵਾਨ ਈਸਾ, ਹਜ਼ਰਤ ਮੁਹੰਮਦ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋਹਤੇ ਹਸਨ ਹੁਸੈਨ ਦੀਆਂ ਸਾਖੀਆਂ ਘੋਰ ਤਸੀ...