divine tales

मेरे सरताज बाबा नन्द सिंह साहिब ने एक पावन साखी सुनाई- एक योगी को शंका के आधार पर बंदी बना लिया गया।  राजा ने उसे सूली की सज़ा सुनाई।  उस ने बहुत विचार किया कि मैंने तो ज़िंदगी-भर कोई पाप नहीं किया, फिर यह सूली की सज़ा मुझे क्यों मिली है ? ज़रूर मुझ से पिछले जन्म में कोई पाप हो गया होगा।  यह विचार आते ही उसने अपनी योग शक्ति द्वारा अपने पिछले सौ जन्मों को देखा।  हैरानी की बात थी कि उसने पिछले सौ जन्मों में  से किसी भी जन्म में कोई पाप नहीं किया है।  वह पिछले सौ जन्मों में केवल भक्ति ही कर रहा है, योग कर रहा है, प्रभु-नाम की कमाई कर रहा है।   योगी फिर सोच में पड़ गया कि जब मैंने पिछले सौ जन्मों में  कोई पाप ही नहीं किया है तो मुझे यह सूली की सज़ा क्यों मिली है ?  उसने फिर अपने पिछले १०१ जन्म को अपनी योग शक्ति द्वारा देखा तो पाया कि- वह एक नौ साल का बालक है और एक बबूल के वृक्ष के नीचे बैठा है।  बबूल का एक शूल हाथ में लिए एक टिड्डे के साथ  खेल रहा है।  खेलते-खेलते उसने उस टिड्डे को शूल से भेद दिया।  यह दृश्य देखते ही ...

बाबा नंद सिंह साहिब ने एक पावन वचन सुनाया- एक बहुरूपिए ने राजा के समक्ष स्वांग रचाया और अपनी कला दिखाकर वह अपनी बख़्शीश माँगता है।  ऐसा सुनकर राजा ने कहा - तुम हमारे दरबार के बहुरूपिया हो और हम तुम्हें इसी रूप में जानते हैं। यदि कोई ऐसा स्वांग बनाओ कि हम तुम्हें पहचान न सकें फिर तो तुम बख़्शीश  के पात्र हो। 'सत्य वचन’ कहकर बहरूपिया वहाँ से चला  गया। कुछ समय बीत गया, मंत्री ने राजा के पास आकर विनती की कि एक संत पधारे हैं जो बाहर के बाग में ठहरे हैं। उनकी बहुत प्रशंसा सुनी है। एक बड़े आश्चर्य की बात है कि वे कभी किसी से कोई भी वस्तु स्वीकार नहीं करते। कई लोग उनके चरणों में वस्तुएँ रख आते हैं और कई अन्य उठाकर ले जाते हैं।  राजा बहुत प्रसन्न हुआ कि ऐसे सन्त ने हमारे राज्य में चरण डाले हैं, हमारे धन्य भाग्य है। क्यों न  हम भी वहाँ चलकर उनके दर्शनों का लाभ उठाएँ।  राजा की ओर से यथायोग्य भेंट सामग्री तैयार करवाई गई। हीरे, जवाहरात और कीमती वस्त्र थाल में सजा कर राजा अपने अहलकार एवं मंत्रियों के साथ वहाँ पहुँचा। राजा ने वहाँ पहुँचकर सन्तों के चरणों में सामग्री के ...

ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਇੱਕ ਪਾਵਨ ਬਚਨ ਸੁਣਾਇਆ- ਬਹੁਰੂਪੀਆ ਹੈ, ਸਵਾਂਗ ਧਾਰਿਆ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਬਖਸਿਸ਼ ਮੰਗਦਾ ਹੈ ਅੱਗੋਂ ਰਾਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ- ਤੂੰ ਸਾਡੇ ਦਰਬਾਰ ਦਾ ਬਹੁਰੂਪੀਆ ਹੈਂ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਐਸਾ ਸਵਾਂਗ ਵਰਤਾਵੇਂ ਜਿਸ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਪਛਾਣ ਨ ਸਕੀਏ, ਫਿਰ ਤੂੰ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਦਾ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈਂ"। ਸੱਤ ਬਚਨ ਕਹਿ ਕੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਹੋ ਗਿਆ। ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਲੰਘ ਗਿਆ ਵਜ਼ੀਰ ਨੇ ਆ ਕੇ ਰਾਜੇ ਪਾਸ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇੱਕ ਸੰਤ ਆਏ ਹਨ। ਬਾਹਰ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਠਹਿਰੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਹੁਤ ਉਸਤਤ ਸੁਣੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਬੜੀ ਅਚੰਭੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੰਤ ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਪ੍ਰਵਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਅੰਗੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਕਈ ਜਾ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਚੀਜ਼ਾਂ ਰੱਖ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਈ ਜਾ ਕੇ ਚੁੱਕ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹਨ।  ਰਾਜਾ ਬੜਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਕਿ ਐਸੇ ਸੰਤਾਂ ਨੇ ਸਾਡੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਚਰਨ ਪਾਏ ਹਨ, ਸਾਡੇ ਧੰਨ ਭਾਗ ਹਨ, ਚੱਲੋ ਅਸੀ ਵੀ ਚੱਲ ਕੇ ਲਾਭ ਉਠਾਈਏ।  ਜੋ ਰਾਜੇ ਵਲੋਂ ਬਣਦਾ ਸੀ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭੇਟਾਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਹੀਰੇ, ਜਵਾਹਰਾਤ, ਕੀਮਤੀ ਬਸਤਰ, ਥਾਲ ਸਜਾ ਕੇ ਰਾਜਾ, ਅਹਿਲਕਾਰ, ਵਜ਼ੀਰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਰਾਜਾ ਪੁੱਜਿਆ, ਥਾਲ ਅੱਗੇ ਰੱਖੇ, ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ਼ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰੋ।  ਸੰਤ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜੇ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਅੰਗੀਕਾਰ ਨਹੀ ਕੀਤੀ, ਸਵੀਕ...

  ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਜੀ ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਦੂਜੀ ਸਾਖੀ ਸੁਣਾਈ- ਪਹਾੜੀ ਵਜ਼ੀਰ ਹੈ, ਰਾਜੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁਖਬਰ ਬਣਾ ਕੇ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ ਹੈ। ਕਿ ਜਾਹ ! ਜਾਕੇ ਸਾਰੀ ਫੌਜ ਦਾ, ਸ਼ਸਤਰਾਂ ਦਾ, ਹਰ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਪਤਾ ਕਰਕੇ ਆ। ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਰਲ ਗਿਆ ਹੈ। ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਿਆ ਹੈ। ਕਿਹੜੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਗੁਰੂ ਦੀ ਤੱਕਣੀ ਵਿੱਚ ਹੈ ? “ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪੇਖੈ ਹੋਇ ਸੰਤ” ਜਿਸ ਵੱਲ ਵੀ ਸਤਿਗੁਰੂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਤ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੁਕਖਰੀ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਜਾ ਕੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਸਾਹਿਬ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਫਿਰ ਜਿਹੜੀ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਉਸ ਉੱਤੇ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਸ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਨਾਲ ਉਹ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਅਨਨ ਭਗਤ ਬਣ ਗਿਆ। ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਫੁਰਮਾਉਣ ਲੱਗੇ ਕਿ- ਅਨਨ ਭਗਤ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਜੀ ! ਅਨਨ ਭਗਤ ਦਾ ਮਤਲਬ ਕੀ ਹੈ ? ਜਿਸ ਵਕਤ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੈ, ਸਿਰਫ ਇੱਕੋ ਦੀ ਪਛਾਣ ਹੈ, ਇੱਕ ਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਨੂੰ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਇੱਕ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਐਸਾ ਅਨਨ ਭਗਤ ਬਣਿਆ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਹਿਬ ਫੁਰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ- ਅੰਤਰਿ ਗੁਰੁ ਆਰਾਧਣਾ ਜਿਹਵਾ ਜਪਿ ਗੁਰ ਨਾਉ॥ ਨੇਤ੍ਰੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੇਖਣਾ ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਨਣਾ ਗੁਰ ਨਾਉ॥ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਰਤਿਆ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਠਾਉ॥ ...

साध संगत जी, बाबा नंद सिंह साहिब ने दूसरी साखी सुनाई-  पहाड़ी वजीर है, जिसे उसके राजा ने गुप्तचर बनाकर गुरु गोबिंद सिंह साहिब के दरबार में भेजा कि जा, जाकर  उनकी सारी फौज का, शस्त्रों का और हर एक वस्तु का पता करके आ। वह संगत में घुल-मिल  कर   गुरु  दरबार में पहुँच गया है।  गुरु की अमृत दृष्टि का कमाल है- अम्रित द्रिसट पेखै होइ संत ॥   जिसकी ओर भी सतगुरु अमृत दृष्टि डालता है, उसे संत बना डालता है।  वह  वजीर  गया तो भेद लेने था, पर जब जाकर माथा टेका  और  साहिब की ओर देखा तो अन्तर्यामी पातशाह ने जो दृष्टि उस पर डाली, उस दृष्टि के पड़ते ही वह श्री गुरु गोबिंद साहिब का अनन्य भक्त बन गया।  बाबा नंद सिंह साहिब फ़रमाने लगे कि अब वह गुरु साहिब का अनन्य भक्त बन गया है। साध् संगत जी, अनन्य का अर्थ क्या है? जिस समय प्रेम का लक्ष्य सिर्फ एक है, सिर्फ एक ही पहचान है, एक को ही देखना, एक को ही जानना है, उस एक के अतिरिक्त इस संसार में दूसरा कोई नहीं है।  ऐसे ही अनन्य भक्त बना जाता है जिस तरह साहिब  श्री गुरु ग्रंथ साह...

 

  भाई  कैंठा  जी बाबा नंद सिंह जी ने एक पावन साखी सुनाई कि- काबुल की संगत गुरु हरि राय साहिब के पास कीरतपुर साहिब पहुँचती है। उनकी उत्साहपूर्ण इच्छा यह है कि वे गुरु साहिब को  अपने  साथ ले चलें ताकि काबुल  की  बाकी संगत भी  उनके दर्शन कर के अपने जीवन को सफल कर सके।  उन्होंने जाकर यह विनती गुरु जी के समक्ष रखी। गुरु साहिब ने बहुत ही प्रेम से यह विनती सुनी। कुछ दिनों बाद उन्होंने उस संगत को वापिस काबुल जाने की अनुमति दी और उनकी विनती स्वीकार करते हुए अपना एक अतिप्रिय सिक्ख साथ भेजा और कहा कि यह आपको मेरी कमी महसूस नहीं होने देगा। इसकी सेवा हमारी सेवा होगी। यह कहकर के उन्होंने भाई  कैंठा  जी को संगत के साथ भेज दिया।  जब  भाई  कैंठा  जी  संगत सहित काबुल पहुँचे तो क्या घटना घटती है?  कीरतपुर साहिब में सुबह का दीवान लगा है, दीवान  की  समाप्ति हो चुकी है और संगत बाहर जाकर  लंगर के लिए  पंगत के रूप में सज गई है। प्रतिदिन गुरु साहिब स्वयं उठते और संगत में जाकर परशादा बँटवाते, पर आज ...

  ਭਾਈ ਕੈਂਠਾ ਜੀ ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਇੱਕ ਪਾਵਨ ਸਾਖੀ ਸੁਣਾਈ ਕਿ- ਕਾਬਲ ਦੀ ਸੰਗਤ ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਰਾਏ ਸਾਹਿਬ ਪਾਸ ਕੀਰਤਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ। ਉਤਸ਼ਾਹ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਚੱਲੀਏ ਤਾਂ ਕਿ ਕਾਬਲ ਜਾ ਕੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਸਾਰੀ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਨਿਵਾਜਨ। ਜਾ ਕੇ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸੁਣੀ। ਥੋੜ੍ਹੇ ਹੀ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਪਰਵਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਅਤੀ ਪਿਆਰੇ ਸਿੱਖ ਨੂੰ ਨਾਲ ਭੇਜਿਆ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਨੂੰ, ਸਾਡੀ ਕਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦੇਵੇਗਾ, ਇਸ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸਾਡੀ ਸੇਵਾ ਹੋਵੇਗੀ, ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਭਾਈ ਕੈਂਠਾ ਜੀ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਕਤ ਕਾਬਲ ਪਹੁੰਚ ਗਏ, ਕੀ ਘਟਨਾ ਘਟਦੀ ਹੈ? ਕੀਰਤਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਸਵੇਰ ਦਾ ਦੀਵਾਨ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਦੀਵਾਨ ਦਾ ਭੋਗ ਪਿਆ ਹੈ, ਸੰਗਤ ਬਾਹਰ ਜਾਕੇ ਪੰਗਤ ਬਣਾ ਕੇ ਸਜ ਗਈ ਹੈ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਉੱਠਦੇ, ਜਾ ਕੇ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਆਪ ਪਰਸ਼ਾਦਾ ਵਰਤਾਂਦੇ ਸਨ ਪਰ ਅੱਜ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨਹੀਂ ਉੱਠੇ। ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਪੰਗਤ ਵਿੱਚ ਬੈਠਿਆਂ ਬੜੀ ਦੇਰ ਹੋ ਗਈ, ਪਰਸ਼ਾਦਾ ਵੀ ਠੰਡਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਸੇਵਾਦਾਰ ਜਾ ਕੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ਼ ਨੇਮ ਅਨੁਸਾਰ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਆ ਕੇ ਆਗਿਆ ਬਖਸ਼ਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਵਰਤਾਉਂਦੇ ਹੋ। ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਹਜ਼ੂਰੀਏ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ, ਫੁਰਮਾਇਆ, ਕਾਬਲ ਬੈਠਾ...