ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਕਰਾਮਾਤ

-

 


ਇਕ ਵਾਰ ਬਚਨ ਕਰਦਿਆਂ ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨਿਮਰਤਾ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਦਸ ਰਹੇ ਸਨ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਵਿੱਚੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ- ਮਹਾਰਾਜ ਕਰਾਮਾਤ ਕੀ ਹੈ ?
ਤਾਂ ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੇ ਫੁਰਮਾਇਆ- 

ਨਿਮਰਤਾ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਕਰਾਮਾਤ ਹੈ। ਜਿੰਨੀ ਨਿਮਰਤਾ ਹੋਵੇਗੀ ਉਨੰੀ ਹੀ ਵੱਡੀ ਕਰਾਮਾਤ ।

  • ਰਾਵਣ ਪਾਸ ਬੜੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ, ਬੜੀ ਕਰਾਮਾਤ ਸੀ। ਚਾਰੇ ਵੇਦਾਂ ਦਾ ਗਿਆਤਾ ਸੀ, ਬੜਾ ਤਪੱਸਵੀ ਸੀ। ਇੰਨੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਨਿਮਰਤਾ ਅਤੇ ਗਰੀਬੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਦੇਖੋ ਉਸ ਦਾ ਕੀ ਬਣਿਆ?
  • ਹਰਨਾਖਸ਼ (ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਭਗਤ ਦਾ ਪਿਤਾ) ਨੇ ਕਠਿਨ ਤਪੱਸਿਆ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸਾਰੇ ਵਰ ਲਏ। ਇੰਨੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਨਿਮਰਤਾ ਤੇ ਗਰੀਬੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਕੀ ਬਣਿਆ ?
  • ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ, ਖ਼ੁਦਾ ਦੀ ਇਬਾਦਤ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਨਿਮਰਤਾ ਅਤੇ ਗਰੀਬੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਕੀ ਬਣਿਆ ?

ਬਾਬਾ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ
ਮੈਂ' ਤੇ 'ਮੈਂ' (ਹਉਮੈਂ) ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਭਗਤੀ ਕਦੇ ਉਪਰ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਹਾੜ ਦੇ ਉੱਪਰ ਵੀ ਪਾਣੀ ਹੈ ਤੇ ਥੱਲੇ ਵੀ ਪਾਣੀ ਹੈ ਪਰ ਪਹਾੜ ਦੇ ਥੱਲੇ ਗੰਦਾ ਪਾਣੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਪਹਾੜ ਦੇ ਉਪਰਲਾ ਪਾਣੀ ਥੱਲੇ ਵਗਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਥੱਲੇ ਵਾਲੇ ਗੰਦੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਪਹਾੜ ਦੇ ਥੱਲੇ ਵਾਲਾ ਗੰਦਾ ਪਾਣੀ ਉੱਪਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ।
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਨਸਾਨ ਗੰਦੇ ਪਾਣੀ ਵਾਂਗ ਥੱਲੇ ਪਿਆ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਪਹਾੜ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਨਿਆਈਂ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਕਤ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਦਾ ਨਿਰਮਲ ਅੰਮ੍ਰਿਤ, ਉਸ ਉਪਰਲੇ ਨਿਰਮਲ ਜਲ ਦੇ ਵਾਂਗ, ਗੰਦੇ ਚਸ਼ਮੇ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਗੰਦਾ ਜਲ ਵੀ ਨਿਰਮਲ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਉਮੈਂ ਰੂਪੀ ਜੀਵ ਨਿਮਰਤਾ ਦਾ ਸਰੂਪ ਅਖਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਨਿਰਮਲ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਿਰਮਲ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਨਿਮਰਤਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਤਾਂ ਜਿਸ ਪਾਸੇ ਦੀ ਵੀ ਲੰਘਦਾ ਹੈ, ਪਿਆਸਿਆਂ ਦੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਧਰਤੀ ਨੂੰ ਭਾਗ ਲਾਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਬਾਬਾ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ

ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਦੇ ਦਰ ਤੋਂ, ਮਿਲਦੀ ਦਾਤ ਗਰੀਬੀ ਦੀ। ਇਥੋਂ ਲੁੱਟ ਲਉ ਦਾਤ ਗਰੀਬੀ ਦੀ।
ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੇ ਫੁਰਮਾਇਆ- ਰਿਦੈ ਦੀ ਗਰੀਬੀ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਦਿਖਾਵੇ ਦੀ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਬੰਧ ਨਹੀਂ।
ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਹੋਵੇ, ਪੂਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੋਵੇ ਫਿਰ ਦੂਜੇ ਦਾ ਕਸੂਰ ਮਾਫ ਕਰ ਦੇਣਾ ਤੇ ਉਹਦੇ ਉੱਪਰ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਕਰ ਦੇਣਾ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਨਿਮਰਤਾ ਹੈ।
ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦੇ ਇਸ ਬਚਨ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਲਾਰਡ ਕਰਾਈਸਟ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਆਏ ਤਾਂ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰਾਸ ਦੇ ਉਪਰ ਸੂਲੀ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਵੇਲੇ ਆਪਣੇ ਨਿਰੰਕਾਰ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਇਹੀ ਅਰਦਾਸ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ (ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ) ਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰ ਦਿਉ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।
ਧੰਨ ਧੰਨ ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਿੰਦਕਾਂ, ਦੋਖੀਆਂ ਤੇ ਬੇਮੁਖਾਂ ਦਾ ਕਸੂਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਮਾਫ ਕੀਤਾ ਸਗੋਂ ਐਸੇ ਮਹਾਂ ਪਾਪੀਆਂ ਦਾ ਨਿਸਤਾਰਾ ਤੇ ਕਲਿਆਣ ਵੀ ਕੀਤਾ।
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅੰਦਰਹੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੇਖੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਇਕੁ ਸੋਇ ॥

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਦਾ ਭਲਾ ਮਨਾਇਦਾ ਤਿਸ ਦਾ ਬੁਰਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥

ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਦਇਆ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥
ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ, ਅੰਗ 302


ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਕੀ ਸਭ ਊਪਰਿ ਮਇਆ ॥
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਤੇ ਕਛੁ ਬੁਰਾ ਨ ਭਇਆ ॥
ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ, ਅੰਗ 272


ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਕੈ ਗਰੀਬੀ ਸਮਾਹਾ ॥
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਪਰਉਪਕਾਰ ਉਮਾਹਾ ॥
ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ, ਅੰਗ 273


ਗੁਰ ਪੂਰਾ ਨਿਰਵੈਰੁ ਹੈ ਨਿੰਦਕ ਦੋਖੀ ਬੇਮੁਖ ਤਾਰੇ ॥
ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਜੀ

ਕੀ ਐਸਾ ਮਹਾਨ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਨਿਸਤਾਰਿਕ ਤੇ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਕੋਈ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਹੋਇਆ ਹੈ?
ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਕਿਤਨੀ ਪਰਉਪਕਾਰੀ, ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜੀਅ-ਜੰਤੂ, ਪਸ਼ੂ-ਪੰਛੀ, ਕੀੜੇ-ਪਤੰਗੇ, ਸਾਰੀ ਬਨਸਪਤੀ ਦਾ ਕਲਿਆਣ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।
ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਜਿਹਾ ਰਿਸ਼ੀ ਨਾ ਕੋਈ ਹੋਇਆ ਨਾ ਕੋਈ ਹੋਸੀ।

गुरु नानक दाता बख़्श लै, बाबा नानक बख़्श लै।

(Smast Ilahi Jot Baba Nand Singh Ji Maharaj, Part 3)

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਫਲ

-
Image
ਏਕ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਭ ਊਪਰਿ,  ਜੇਹਾ ਭਾਉ ਤੇਹਾ ਫਲੁ ਪਾਈਐ॥   ਸਤਿਗੁਰ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਭਾਈ  ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ॥  ਇਸ ਨੂੰ ਸਮਝਾਂਉਦੇ ਹੋਏ ਬਾਬਾ ਨੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਇਕ ਪਾਵਨ ਸਾਖਾ ਸੁਣਾਇਆ।  ਇਕ ਦਿਨ ਭਾਈ ਬਾਲਾ ਜੀ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਇਕ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ-   ਸੱਚੇ  ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਇਕ ਸ਼ੰਕਾ ਦਿਲ ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਆਗਿਆ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੂ  ਸੱਚੇ  ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਆਪ ਕੋਲੋ ਪੁੱਛ ਸਕਦਾ ਹਾਂ?  ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਾਹਿਬ ਭਾਈ ਬਾਲਾ ਜੀ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਸੀ।   ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਅਤਿ ਨਿਮਰਤਾ ਵਿਚ ਕਿਹਾ-  ਭਾਈ ਬਾਲਾ ਜੀ ,ਨਿਧੜਕ ਹੋ ਕੇ ਪੁੱਛੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸੰਕੋਚ ਹੈ।   ਅੱਗੋਂ ਭਾਈ ਬਾਲਾ ਜੀ ਕਹਿਣ ਲਗੇ-  ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ, ਮੈਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਹਾਜਰੀ ਭਰੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਜਿਆ ਹੈ, ਪ੍ਰਸੰਨ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਰਿਝਾਇਆ ਹੈ। ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ। ਸੱਚੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ, ਤੁਸੀਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਵਾਸਤੇ ਆਏ ਹੋ, ਬੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਗਲ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਉਤੇ ਮਹਾਨ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਗਏ ਹਨ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਸ਼ੰਕਾ ਇਹ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਕੋਈ ਭੁੱਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਗਈ, ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਗਈ?  ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਾਹਿ...
Read more

अपने स्वामी की प्रशंसा में सब कुछ दांव पर लगा दो।

-
Image
दास अपने मकान नं. 203, सैक्टर 33ए, चण्डीगढ़ के लॉन में कुर्सी पर बैठा हुआ सोच रहा था कि पिताजी के व्यक्तिगत अनुभवों पर बाबा नंद सिंह जी महाराज की शान में एक पुस्तक लिखूँ। सामग्री के रूप में थे उनके कुछ व्यक्तिगत अनुभव, आपबीती घटनाएँ और पिता जी के वे अनमोल वचन जो मैंने कापियों में नोट कर लिए थे। फिर ख़याल आया कि पुस्तक मेरे साहिब, मेरे मालिक श्री गुरुनानक पातशाह और श्री गुरु ग्रन्थ साहिब जी की शान के अनुकूल होनी चाहिए। यह सोचा ही था कि बाबा नंद सिंह जी महाराज की दरगाही आवाज़ सुनाई दी- इस संसार में अभी तक ऐसा कोई कागज नहीं बना जिस पर प्रभु को उतारा जा सके। दिल में बहुत अफ़सोस हुआ कि मैं बड़ी गलत बात सोच रहा था। फिर बाबा जी की ईश्वरीय वाणी सुनाई दी-  हाँ, एक कागज़ ऐसा है जिस पर परमात्मा का नाम उतारा जा सकता है ।  वह है आत्म ।  केवल आत्म पर ही परमात्मा को उतारा जा सकता है। फिर ख़याल आया कि यह तो भक्ति की सब से ऊँची अवस्था है क्योंकि आत्म तक पहुँचना और आत्म रस लेना, एक साधारण पुरुष के लिए बहुत ही असंभव बात है। सच ता पर जाणिए जा आतम तीरथ करे निवास ॥ श्री गुरु ग्रन्थ साहिब, अंग 462 आ...
Read more

ਪਿੰਗੁਲ ਪਰਬਤ ਪਾਰਿ ਪਰੇ

-
Image
    ਰਾਜਾ ਜੈ ਸਿੰਘ ਦਾ ਨਿਮੰਤ੍ਰਣ ਹੈ। ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਦਿੱਲੀ ਨੂੰ ਚਾਲੇ ਪਾਏ ਹਨ।  ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕੌਤਕ ਵਰਤ ਰਹੇ ਹਨ। ਬੜੀ ਸੰਗਤ ਹੁੰਮ-ਹੁਮਾ ਕੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਲਈ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਪੜਾਉ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਲੋਕ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ਇੱਕਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।  ਪੰਜੋਖੜਾ ਸਾਹਿਬ ਪਹੁੰਚੇ ਹਨ ਅੰਬਾਲੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੁਰੂਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਸਸ਼ੌਭਿਤ ਹੈ।  ਜਦੋਂ ਉੱਥੇ ਪੜਾਉ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਪੰਡਤ ਲਾਲ ਚੰਦ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੜੀ ਮਾਨਤਾ, ਬੜੇ ਸ਼ਿਸ਼..। ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਵਿਦਵਾਨ ਸਨ। ਇਕ ਸ਼ੰਕਾ ਆਪਣੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਠਵਾਂ  ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ  ਅਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਬੱਚਾ, ਨਾਮ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਰਿਕ੍ਰਿਸਨ, ਭਗ਼ਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਆਪ ਭਗਵਤ ਗੀਤਾ ਦਾ, ਮਾਤਾ ਗੀਤਾ ਦਾ ਉੱਤਮ ਕੋਟੀ ਦਾ ਵਿਦਵਾਨ ਸੀ।  ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਖਿਆਲ ਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ' ਭਗਵਤ ਗੀਤਾ ਦੇ ਸਲੋਕਾਂ ਦਾ ਅਰਥ ਪੁੱਛਾਂਗਾ ਜੇ ਠੀਕ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦੇਣਗੇ ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਉਹ  ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ  ਦੀ ਗੱਦੀ ਤੇ ਬਿਰਾਜ਼ਮਾਨ ਹਨ, ਉਹੀ ਸਮਰਥਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸੋਚ ਕੇ ਅਪਣੀ ਸੰਗਤ ਨਾਲ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ਗਏ। ਪੰਡਤ ਜੀ ਉੱਥੇ ਬੈਠ ਗਏ ਹਨ। ਜਿਸ ਵਕਤ ਗੁਰੂ ਹਰਿਕ੍ਰਿਸਨ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਉਧਰ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ- ਪੰਡਤ ਜੀ ਕਿਵੇਂ ਸਫਰ ਹੋਇਆ? ਪੰਡਿਤ ਜੀ ਨੇ ਨਿਧੜ...
Read more