ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਰਿਦੈ ਲੈ ਧਾਰਉ ॥
ਇਕ ਉਬਲਦਾ ਹੋਇਆ ਦੁੱਧ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਰਾਧਾ ਜੀ ਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦੇ ਮਹਿਲ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਸਤਿਕਾਰ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਦੁੱਧ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਛਕ ਲਿਆ।
ਜਦੋਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਰਾਣੀਆਂ ਚਰਨ ਪਰਸਣ ਲਗੀਆਂ। ਜਦੋਂ ਚਰਨ ਛੂਹਣ ਲਗੀਆਂ ਤਾਂ ਕੀ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਦੇ ਚਰਨ ਤਾਂ ਛਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰਕੇ, ਹੱਥ ਜੋੜ ਕੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ- ਮਹਾਰਾਜ, ਇਹ ਕੀ ਕੌਤਕ ਹੈ ?
ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਫੁਰਮਾਇਆ -
ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਚਰਨ ਸਦੀਵੀ ਤੌਰ ਤੇ ਕਿੱਥੇ ਵਸਦੇ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਉਬਲਦਾ ਦੁੱਧ ਛਕਾਇਆ ਹੈ ਉਸ ਰਾਧਾ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਚਰਨ ਸਦੀਵੀ ਵਸਦੇ ਹਨ ਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਉਬਲਦਾ ਹੋਇਆ ਦੁੱਧ ਜਦੋਂ ਰਾਧਾ ਜੀ ਨੇ ਪੀਤਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਡੇ ਚਰਨਾਂ ਤੇ ਡਿਗਿਆ। ਸੋ ਇਹ ਸਾਰੀ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਤੁਹਾਡੀ ਹੀ ਹੈ।
ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਅੰਗ 864
ਜਿਥੈ ਬਾਬਾ ਪੈਰ ਧਰੈ ਪੂਜਾ ਆਸਣ ਥਾਪਣ ਸੋਆ॥
ਐਸੇ ਨੇਤਰਾਂ ਵਾਲਾ ਇਨਸਾਨ, ਐਸੇ ਨੇਤਰਾਂ ਵਾਲਾ ਸਿੱਖ ਚਰਨਾਂ ਦੀ ਜੋਤ ਨਾਲ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਮੰਦਰ ਹੈ। ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਭਾਗ ਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਤੱਕਣੀ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ ਗੁਰੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਾ ਜਾਦੂਮਈ ਅਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਜੋਤ ਬੁਝਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਤੇਰੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਦਾ ਸੁਭਾਗ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਏ।
-ਬਾਬਾ ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ
Comments
Post a Comment